Bestel HIER het handboekje van

“De Mist”

Een aantal jaar geleden vroeg iemand mij: Kun je een beschrijving geven van die buien die je hebt, misschien een naam geven? Dat werd “De Mist”.

De mist staat voor een situatie waarin je even niet weet wat je voelt. Je zit vol en je voelt je somber en moe, maar je weet niet wat je moet doen. Je hebt namelijk geen zicht op wat er zich bij je afspeelt. Ik beschrijf “De mist” en geef je handreikingen die mij hebben geholpen /helpen.

Hoe zorg je goed voor jezelf als je even niet weet wat er bij je van binnen gebeurt (je begeeft je in een emotionele mist)?!⁠

Tja, daar sta je dan met je hoofd in de mist. Je begrijpt niet zo goed waarom, maar alles voelt zwaar aan en vermoeid trek je je terug: aub niet nog meer indrukken erbij. De emotionele mist ontneemt je het zicht op jezelf en de wereld om je heen. Hoe kom je daar doorheen?

Ik gebruik een buienradar (voor het wandelen met mijn beagle), maar of ik er nou 100% op vertrouw? Er is niets zo veranderlijk als het weer, het kan zo omslaan en plaatselijk heel verschillend zijn, zo ook met onze stemmingen.

Of je het nu aan ziet komen, of het je overvalt, je zult er mee moeten dealen. Het aan zien komen vraagt een geoefend oog. Donkere wolken die donderen voorspellen stevige buien. Wees zelf je eigen buienradar; observeer wat er met je gebeurt, zodat je goed voor jezelf kunt (laten) zorgen.

Als iemand langs jou loopt en jou opeens een schop geeft, ben je boos. Een duidelijke emotie na een duidelijke aanleiding.

Soms is het allemaal niet zo duidelijk, is het een mix van emoties of gebeurt er gewoon veel in een korte tijd.

Een emotionele mist bestaat uit allemaal kleine druppels onverwerkte emoties, het hangt om je heen (en het regent (nog) niet uit).

Een emotionele mist bestaat uit  onverwerkte druppeltjes emoties.

Van mijn zwager weet ik dat een koekjes machine niet in een keer perfect koekjes van de band laat rollen naar de “meisjes van Verkade” (inpakkers van de koekjesfabriek).

Afstemmen en bijstellen hoort bij het proces.

Jij bent geen machine en zal het ook nooit worden, maar je kunt wel leren om steeds beter met je emoties om te gaan….daar heb je een snufje liefde en een vleugje geduld nodig.

Het leven kent een scala aan ups en downs. Mijn leven niet, dat is perfect en moeiteloos.

DAT…dat is een dus een hoop gebakken lucht = opgeklopte onzin

Mensen kloppen hun leven soms zo op, dat hun leven LUCHTIGER en VOLLER lijkt dan dat van jou. Echter, een ieder mens dat leeft, heeft met het leven te maken (met al zijn ups en downs) Zij die met beiden benen op de grond blijven staan (realistisch zijn)…hebben de kans om het leven ten vollen te leren leven.

Jouw emotionele mist (van onverwerkte emoties) heeft goud in zich – binnenkort een bericht.

De bezorgdiensten zijn op dit moment overbelast. Er worden meer online bestellingen gedaan dan men kan bezorgen (het verwerkingsproces loopt achter). Er kan bij jou onverwachts veel gebeuren (pakketjes van emoties) waardoor je meer tijd nodig hebt om alles te verwerken.

Misschien heb jij wel, net als sommige pakketbezorgers, geen zin om een moeilijk pakket af te leveren op de 5e verdieping (zo hoog woon ik ) en breng je het naar een ophaalpunt?

Emoties kunnen moeilijk en zwaar zijn.  De keuze die je hebt;
-door de moeite heen gaan
of
-steeds vermoeider raken door pakketjes te blijven tillen of verschuiven.

Als jij last hebt van “mist”, werp dan eens een blik in jouw wachtkamer.

In jou speelt zich een hele wereld af.
Wees stil en luister naar wat er
gaat spreken.
Je staat er niet alleen voor,
ook je Hemelse Vader spreekt.

Olifantenpaadjes brengen je recht op je doel af.

Als er een mist optrekt kun je stoppen met lopen, maar dan breng je meer tijd  in de mist door dan je lief is. Je kunt er ook met een enorme snelheid doorheen rennen, maar dat brengt het gevaar van crashen met zich mee (je overvraagt jezelf, je raffelt af, je loopt er aan voorbij).

Bonk bonk,
dreun dreun….het geluid van olifantenstappen…
rustig en gestaag,
rustig en gestaag,
rustig en gestaag (aanhoudend, constant, volhardend)

Je hebt het vast wel eens meegemaakt, je ontploft  van boosheid over een onbeduidend voorval, of je voelt je extreem verdrietig over iets klein (het is niet in verhouding).

Daar schrik jezelf van, maar anderen ook….het creert ONBEGRIP, terwijl je juist BEGRIP nodig hebt.

Zet je mistlamp aan…maak jezelf zichtbaar…deel dat je worstelt…zodat BEGRIP een weg kan vinden.

Als je tranen voelt, HUIL….als je boosheid voelt, NEEM EEN KUSSEN TE GRAZEN

Je voelt je erna kilo’s lichter. Logisch: er is een flink pakket emoties van je hart af (scheelt weer sjouwen).

Je emoties verwerken zorgt er niet voor dat je omstandigheden veranderen, maar het zorgt er wel voor dat jij er in de vrijheid, met frisse energie naar kunt kijken waardoor je weer mogelijkheden ziet. Ik vind het altijd weer bijzonder wat er gebeurt als ik er met iemand over spreek. Er verandert niets aan de de situatie, maar ik verander.

Het start met bewustwording (wat speelt er) en als het er uit komt (door te spreken, te huilen, te schrijven etc.) heb je je emoties erkent (ze mogen er zijn, want je laat ze aan jezelf/anderen zien). Die erkenning laat zich ALTIJD afsluiten met verwerking.

In de zomer is de zon meer GEWOON voor je dan in de lente. Oh, die eerste zonnestralen in de lente, na een donkere, koude en natte winter. Ik strek me uit, absorbeer (zuig in) en geniet.

Ik hou absoluut niet van slurpende geluiden, maar geloof me…mijn hart maakt hele storende geluiden!

In mijn mist kan liefde als geen ander tot mij doorbreken en mijn hart verwarmen. Een warm hart klopt zoveel energieker.

In de natuur verdwijnt mist door verschillende factoren. Deze werken ook voor de emotionele mist. Twee ervan heb ik al behandeld: het uitregenen van de mist en de warmte van de zon.

De derde is het verschijnsel dat er wolken langszij komen die een andere frequentie hebben. Deze frequentie is sterker dan die van de mist waardoor deze verdwijnt.

Ik kan s’avonds met een somber hoofd vol mist mijn hoofd op mijn kussen leggen en s’ochtends verfrist wakker worden. Slaapwolken doen wonderen, ook een boek lezen, wandelen, bidden, tuinieren, ontspanningsoefeningen, schrijven etc. Ze maken mij even los van de situatie waar ik mij in begeef en geven allemaal (op hun eigen unieke wijze) nieuwe energie om de mist te lijf te gaan.

Mijn “batterijtje” is opgeladen, ik heb weer helder zicht, een geest die creatiever is (weer met de mogelijkheden speelt).

Naast het uitregenen van de mist, de warmte van de zon, wolken die met een andere frequentie langszij komen, speelt de wind ook een rol in het oplossen van een emotionele mist.

Je hart luchten (uit de mist komen) is hetzelfde als je huis laten luchten (de ramen tegenover elkaar open zetten voor frisse zuurstof).

Dat is ook het enige wat je kunt doen, de ramen open zetten. Je hebt geen controle over de windkracht en zijn richting, maar door de ramen open te zetten krijg je het wel binnen.

Hij die de wind is van het leven,  kent de juist windkracht. Zet jezelf open voor verandering.

Trek die kerstrui aan, hang kerstballen aan je oorlellen. Doe wat jou past, maar zonder dat alles: Je bent al geweldig! Lach als je vrolijk ben, maar krijg geen pijn je kaken van een geforceerde lach. Ik ben niet bang dat je met een gezicht als een oorworm bij het kerstdiner gaat zitten. Als je je in de mist begeeft, verberg je gevoelens (voor jezelf en anderen), dus dat zal wel loslopen.

Ik gun je de ontspanning van jezelf zijn, wees daarom eerlijk en gun jezelf en die ander de beste versie van jezelf.

Gesprekken hoeven niet smooth te zijn om mooi te zijn. FIJNE KERSTDAGEN.

Wij zijn het mooiste geschenk aan elkaar.
Veel werd in 2020 geannuleerd maar de liefde laat zich niet annuleren, zij vindt haar weg dwars door alles heen.
Als ik mij in een emotionele mist begeef zoek ik juist mijn vrienden en familie op.
Geen mist is te sterk voor de liefde, ook daar vindt zij haar weg doorheen.

Wring  jezelf eens in vreemde bochten, rek jezelf een keertje flink op. Doe een handstand en laat jouw vastgeroeste gedachten en gevoelens een beetje los.

Als je somber en vermoeid, vol zit van ongrijpbare gedachten en gevoelens, kun je je flink hopeloos voelen en vicieuze circeltjes met je gedachten en gevoelens draaien. Je hebt geen idee wanneer je door de mist heen ben en of je dat wel komt.

Juist daarom heb ik geleerd om (nieuwe) dingen te blijven ondernemen, dat geeft verse input, nieuwe energie, en levert regelmatig een andere gevoel/zienswijze op. Het belangrijkste: het laat mij zien dat niets hetzelfde blijft.

Vandaag even helemaal niks…

De telefoon in de oplader/powerbank…en jij…wat laadt jou op…een powernap op de bank?

Ik heb zo vaak in de knoop gezeten !!!
Ik loop soms nog vast, maar weet zoveel beter wat ik nodig heb en kan doen. Het maken van deze serie was een mooie evaluatie voor mezelf en ik heb besloten dit feestelijk te vieren met een fotoboekje. Compleet is ie niet, maar wel een tastbare reminder/richtinggever.

Was het herkenbaar en helpend voor jou en wil je ook zo’n boekje..dat kan. Klik HIER!

Deze post heeft voor mij een belangrijke plek binnen de serie.
Van een TREURboom naar een LOOFboom…ja, zo zou je het kunnen zeggen.
Loof/Loven=danken/prijzen….en dat doe je over het algemeen met grote blijdschap.
Alleen de schrijfster van deze woorden kent de diepte van deze lof, de lezer proeft er wellicht wat van.

Ik duwde mijn gevoelens weg en tegelijkertijd riep ik gefrustreerd: wat is er toch met mij aan de hand? Het onder ogen zien en verwerken (van wat jou bezig houdt) is moeilijk, maar alle moeite waard (en minder zwaar dan het onderdrukken ervan).
Het verwerken is een terugblik
op iets wat er gebeurd is en
wat jij al hebt overleefd.
Dat maakt jou een overlever die weer voluit leert te leven.

Super gedaan bergbeklimmer!

Kleur de dag, kleur met je leven!

De mist komt en gaat en of hij terug komt? Als het gebeurt, neem het jezelf niet kwalijk. Verspil je energie niet met jezelf te “straffen” (boos zijn op jezelf/jezelf verwijten), wees zorgzaam voor jezelf?!